De wijze waarop een MDO plaatsvindt, kan verschillen. Het kan bijvoorbeeld een live overleg zijn, maar ook een digitaal overleg. Een MDO wordt altijd afgerond met het maken van concrete afspraken tussen de disciplines over de vastgestelde klachten en gezondheidsrisico’s van de patiënt, de uit te voeren taken en de taakverdeling hierbij. Afhankelijk van regionale mogelijkheden, afspraken of noodzaak kan een patiënt en/of een van zijn contactpersonen, aansluiten bij een MDO. Dit is niet noodzakelijk. Wel moet de patiënt altijd geïnformeerd worden over de uitkomst van een MDO.

Er zijn MDO’s, waarbij de huisarts niet direct zelf betrokken is. Denk daarbij aan een oncologiebespreking in het ziekenhuis, waar verschillende specialisten elk vanuit hun eigen expertise meedenken over de meest passende specialistische behandeling van een patiënt. Vaak ontvangt de huisarts een verslag van de specialist over een dergelijk MDO.

Bij andere MDO’s speelt de huisarts zelf wel een actieve rol. Wanneer een dergelijk MDO wordt gecoördineerd door een andere zorgverlener (bijvoorbeeld de specialist ouderengeneeskunde), kan de huisarts een genodigde zijn. De huisarts (of een van de andere medewerkers uit de huisartsenpraktijk) kan ook zelf de organisator van het MDO zijn.

Een MDO verloopt doorgaans volgens een vast patroon. Het overleg start met het delen van informatie over de patiënt, zodat alle deelnemers aan het MDO op de hoogte zijn van de gezondheidssituatie van de patiënt. Aan de orde komen daarbij onder andere zaken als de actuele klachten en gezondheidsrisico’s van de patiënt en de behandeling tot nu toe. Na de uitwisseling van deze informatie stemmen de zorgverleners af hoe actuele klachten en gezondheidsrisico’s aangepakt kunnen worden. In de afrondingsfase van het MDO trekken de zorgverleners gezamenlijk conclusies over de behandeldoelen en meest aangewezen aanpak voor de klachten en gezondheidsrisico’s, en maken ze verder concrete behandeltaken met een bijbehorende taakverdeling om de doelen te bereiken.

Alles wordt vastgelegd in een multidisciplinair behandelplan. Idealiter is dit een gestructureerd multidisciplinair behandelplan, zodat je hierop ook kan monitoren in de loop van de tijd. Echter, op dit moment is hiervoor nog geen zorgbreed model voor. Het Multidisciplinair Behandelplan, zoals uitgewerkt in het HIS-Referentiemodel, is hiervoor een voorzet.